Cerkiew drewniana, dwudzielna z wewnętrznie wyodrębnionym babińcem. Prezbiterium zamknięte trójbocznie, nawa szersza, od zachodu kruchta. Dach jednokalenicowy, kryty blachą. Nad nawa duża bania, nad prezbiterium i babińcem mniejsze. Ściany prezbiterium poniżej dachu zdobione ornamentem z desek.
Na zachód, osi cerkwi w linii ogrodzenia murowana dzwonnica parawanowa.
Po II wojnie światowej opuszczona, ikonostas i wyposażenie częściowo rozgrabione, w części przewiezione do muzeum w Łańcucie. W latach 90. XX w. cerkiew została odremontowana. Sporadycznie odbywają się msze św., m.in. w dniu patrona, św. Michała.
Wieś jest kolebką rodu Krasickich, późniejszych budowniczych i właścicieli Krasiczyna.