Cerkiew klasztoru bazylianów Bazylianów, utworzonego w 1913 w dzielnicy Zasanie staraniem biskupa Konstantyna Czechowicza. W latach 1933-1935 w bezpośrednim sąsiedztwie budynku klasztornego wzniesiona została monumentalna cerkiew, konsekrowana w 1935 roku pw. Matki Bożej Bolesnej, tworząc z nim jedną całość. Po wojnie, w 1945 Urząd Bezpieczeństwa nakazał, aby bazylianie opuścili klasztor, który przez krótki czas pozostawał w rękach sióstr zakonnych obrządku łacińskiego, a potem został przejęty przez państwo i przeznaczony na potrzeby Wojewódzkiego Archiwum Państwowego w Przemyślu. W klasztorze Archiwum umieściło swoje biura, natomiast cerkiew przeznaczono na magazyn akt. W latach 60. w cerkwi zbudowano masywny strop, natomiast w 80. – dwa nowe sklepienia oraz zbrojone schody i windę. Archiwum Państwowe użytkowało obiekt do 1 października 1991, kiedy to ponownie przejęli go Bazylianie, jednak na mocy ugody jeszcze do 1996 r. funkcjonowało tam archiwum. Po dokonaniu koniecznych remontów i readaptacji na potrzeby klasztoru, 1 września 1997 do klasztoru powrócili zakonnicy. Prace remontowe w cerkwi zostały ukończone pod koniec 1999. Usunięto 3 żelbetonowe stropy, wewnętrzne schody i windę. Całkowicie odnowiono wnętrze świątyni. Na zewnątrz odbudowano zniszczone schody prowadzące do świątyni, odnowiono elewację i uporządkowano teren dookoła kompleksu. Cerkiew otrzymała bizantyjskie malowidła w stylu ukraińskim oraz kamienny ikonostas. Autorem koncepcji odbudowy oraz wystroju wnętrz jest Jacek Mermon, architekt z Przemyśla. Malowidła w cerkwi wykonali artyści lwowscy Andrij Dutka i Andrij Wynnyczok. W maju 2000 Ks. Abp Jan Martyniak dokonał rekonsekracji świątyni.