Pierwotna cerkiew wzmiankowana w 1433. Obecna zbudowana w 1879, orientowana, drewniana, konstrukcji zrębowej osadzona na kamiennej podmurówce. Podmurówka osłonięta gontowym okapem. Trójdzielna: prezbiterium zamknięte trójbocznie, nawa i babiniec na planach kwadratów. Przy prezbiterium od północy zakrystia. Całość szalowana pionowym deskowaniem z listewkami. Gzyms okapowy profilowany, na elewacji zachodniej gzyms kapnikowy. Profilowane gzymsy nad oknami. Portal zachodni prostokątny z profilowanym nadprożem, drzwi klepkowe współczesne cerkwi. Dachy dwuspadowe, kryte blachą. Nad wszystkimi częściami ośmioboczne wieżyczki na sygnaturki z cebulastymi kopułami na tamburach, pobite blachą, w zwieńczeniu pseudolatarnie z żelaznymi krzyżami. We wnętrzu stropy płaskie. Polichromia figuralna wykonana w latach 1899-1904 przez Antoniego i Michała Bogdańskich z udziałem Mikołaja Demkowicza. Klasycystyczny ikonostas z tego samego okresu, wykonany również przez Bogdańskich. Jest to ikonostas czterorzędowy w klasycznym układzie spotykanym w cerkwiach karpackich na terenie Polski. Występuje w nim rząd ikon namiestnych, prazdniki, Deesis i w rzędzie wieńczącym sześć tond z parami proroków. Pod ikonami namiestnymi predelle. Podczas II wojny światowej uszkodzona została w 1944 centralna kopuła, którą w 1947 rozebrano, łatając prowizorycznie dach. Pierwotny wygląd kopuły odtworzony został podczas remontu w 2003 r. Pierwotnie była cerkwią greckotatolicką, obecnie budynek służy jako kościół rz.-kat. pw. Podwyższenia św. Krzyża, filia parafii rzymskokatolickiej w Mrzygłodzie. Teren przy cerkwi otoczony murem z dzikiego kamienia. W linię muru wbudowana jest dzwonnica bramna, która była kiedyś oddzielna cerkwią. W pobliżu opuszczony budynek starej plebanii.