Cerkiew zbudowana w 1869, odnowiona 1923. Orientowana. Drewniana, konstrukcji zrębowej, szalowana. Trójdzielna. Prezibterium zamknięte trójbocznie, z oddzieloną od wsch. częścią na zakrystię i z nową zakrystią od pn. Nawa szersza, prostokątna, od zach. nieco węższy babiniec przechodzący w wieżę, poprzedzony małą kruchtą dobudowaną w XX w. Wewnątrz ściany nawy rozczłonkowane słupami przyściennymi. W prezbiterium pozorne sklepienie zwierciadlane, w nawie strop płaski. We wsch. ścianie babińca, po bokach wejścia głównego dwa prostokątne przezrocza do nawy. Okna powiększone w XX w. W drzwiach do babińca i z babińca do nawy stare zamki z datą 1870 i literami I.W. Dachy dwuspadowe kryte blachą, na kalenicach dwie niskie, ośmioboczne wieżyczki, z baniastymi hełmami. Nad babińcem niska, kwadratowa wieża, zwieńczona ośmiobocznym baniastym hełmem. Polichromia z 1871 wyk. przez Pawia Bogdańskicgo, malarza z Jaślisk odnowiona 1923 przez Michała J. Bogdańskicgo, figuralna. Resztki ikonostasu zapewne 1870. Kropielnica kamienna w kształcie kielicha z 2. pół. XIX w. Monstrancja z 1840 fundacji Jana Kowalczuka i Bazylego Podlaszeckiego, promienista, z plakietkami na których Bóg Ojciec, Duch Św. i dwa aniołki. Dzwon z 1711. R.Brykowski określa cerkiew jako łemkowską, typ pn.-wsch. wariant wieżowy (choć obiekt znajduje się poza zwartym obszarem zamieszkania przez grupę łemkowską). Do tego samego typu zaliczane sa m.in. cerkwie w Zawadce Rymanowskiej, Szczawnem, Radoszycach i Wisłoku Dolnym. Od 1946 r. kościół rz.-kat. pw. Serca Pana Jezusa.