Pierwotna cerkiew wzmiankowana w 1686 r. Obecna zbudowana i konsekrowana w 1861 lub 1862. Odnawiana w 1911. Po 1951 opuszczona. W latach 60. służyła jako magazyn węgla drzewnego. Od 1971 użytkowana jako filialny kościół rz.-kat. pw. św. Antoniego. Z dawnego wyposażenia zachowały sie dwie ikony: MB z Dzieciątkiem i Chrystusa Pantokratora. Są umieszczone w ołtarzach bocznych.
Obok murowana dzwonnica parawanowa.