Żurawin to najstarsza wieś założona przez Kmitów w dolinie Sanu.
Pierwsza cerkiew w Żurawinie mogła istnieć już w XV w. Kolejna, drewniana powstała w 1616 r. i funkcjonowała do roku 1843. Wtedy na jej miejscu powstała trzecia, drewniana, konsekrowana w 1845 r. Była budowlą trójdzielną, krytą gontowymi dachami kalenicowymi. Po obu stronach prezbiterium miała pastoforia (zakrystia i skarbczyk). Nad babińcem niska wieża z dachem brogowym. Całość otaczały soboty, przy babińcu wsparte na słupach.
Dolna część ramy ikonostasu (ikony namiestne i prazdniki) pochodziła z XVII-wiecznego ikonostasu z poprzedniej cerkwi, górną dorobiono w XIX w. Większość ikon pochodziła z poprzedniego ikonostasu.
Ostatnią cerkiew w Żurawinie, również drewnianą, wzniesiono na południe od poprzedniej w 1918 r. Była budowlą w tzw. ukraińskim stylu narodowym. Po jej ukończeniu stara cerkiew została rozebrana.
W 1945r. cerkiew znalazła się w strefie przygranicznej przeznaczonej do wysiedlenia i została zburzona w roku 1957 lub 1958. Część wyposażenia ruchomego mieszkańcy przenieśli do cerkwi w Dniestrzyku Dubowym.
Obok cerkwi stała dzwonnica z dwoma dzwonami. Jeden z nich zakopano w 1945 a w 1989 roku, dawni mieszkańcy odnaleźli go i pozostawili na przechowanie w sąsiedniej Boberce (obecnie Ukraina). Następnie, w 1992 zabrali dzwon w okolice Chersonia, gdzie obecnie mieszkają.