Po 1947 r. kościół rzym.-kat. filialny pw. Św. Ducha
Cerkiew datowana nawet na XVIII, przebudowana 1848, częściowo spalona w 1986, odbudowana. Obok <a/ href=karta_obiektu.php?poedycji=1&obiekt_id=2036> drewniana dzwonnica z 1875 r.
Ciekawostka: Pod warstwą boazerii znajduję się na sklepieniu polichromia przedstawiająca a dokładniej dzieląca sklepienie na 2 części: Piekło i Niebo. Zaś twarze nieszczęśników i tych szczęśliwych mają być podobiznami mieszkańców Ułazowa. Malowanie Cerkwi trwało dość długo, najpierw na łączenia desek naklejano lniane paski płótna aby ukryć łączenia desek następnie gruntowano i rozpoczęto malowanie. A że malarze byli dość młodzi i przystojni nie obywało się bez "bałomucenia" miejscowych parafianek nie tylko panien ale i co urodziwszych mężatek. Co skutkowało tym, iż męska część parafian postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i niemiłosiernie pobiła nieszczęsnych malarzy. Ci w zamian za ten czyn w części piekielnej sklepienia namalowali postacie co bardziej krewkich parafian.
Według podań najstarszych mieszkańców obicie boazerią nastąpiło w wyniku tego że polichromia ulegała postępującemu niszczeniu po pożarze a boazeria była najszybszym materiałem odświeżającym wnętrze Świątyni