Starania o powstanie parafii rzymskokatolickiej w Bukowcu prowadził wraz z miejscową ludnością od roku 1947 ksiądz Franciszek Mazur z Lipnicy Wielkiej. W 1949 r. przeniesiono tutaj dawną cerkiew greckokatolicką ze wsi Kamianna. Parafię pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Bukowcu erygowano w roku 1950 a pierwszym proboszczem został ksiądz Józef Bocheński.
Pierwotnie cerkiew miała kształt, który R. Brykowski zaliczał do cerkwi łemkowskich typu schyłkowego. Była dwudzielna, nakryta dachami kalenicowymi z wieżą o pochyłych ścianach, zwieńczoną izbicą. Prezbiterium i nawa nakryte były beczkowymi sklepieniami zrębowymi, spotykanymi w cerkwiach Rusi Zakarpackiej i Rumunii. Podczas remontu w 1892 r. bryła cerkwi wydłużyła się - dobudowano nowe prezbiterium z dużą zakrystią od północy a stare prezbiterium włączono do nawy, pozostawiając na zewnątrz dwie linie kalenic. W efekcie powstały trzy linie kalenic, bo dobudowane, nowe prezbiterium jest niższe od poprzedniego. Wieża, nawa i nowe prezbiterium zwieńczone zostały banistymi hełmami z makowiczkami i krzyżami żelaznymi. Po przeniesieniu do Bukowca niezmieniona pozostała bryła cerkwi, nie odtworzona jednak hełmów. Obecnie wieża nakryta jest dachem wieżowym ostrosłupowym. Podobny kształt do zwieńczenia wieży, tylko w zmniejszeniu, ma wieżyczka na sygnaturkę w kalenicy prezbiterium (pochyłe ściany, nadwieszona izbica). Wszystkie dachu pokryte są blachą, ściany pobite gontem o szczyty poszczególnych części pionowym deskowaniem z listwami.
Pod dachem budynku znalazła schronienie kolonia rozrodcza podkowca małego, jednego z najmniejszych nietoperzy (dług. ok. 4 cm) występujących w Polsce. Gatunek ten objęty jest ochroną ścisłą i umieszczony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako zagrożony wymarciem. Wczesną wiosną 2007 roku przeprowadzono remont obiektu polegający na całkowitej wymianie pokrycia dachu, remoncie więźby dachowej i ścian. Na strychu kościoła zainstalowano platformę na guano, autorem jej projektu była Parafia w Bukowcu. Prace przeprowadzone zostały w sposób bezpieczny dla nietoperzy, zapewniając im możliwość dalszego korzystania ze schronienia.