Zbudowana została w latach 1865-75 na miejscu dawnej, drewnianej. Jest największą cerkwią na łemkowszczyźnie. Murowana z cegły i kamienia, częściowo otynkowana. Bryła jednonawowa z transeptem, którą zamyka węższe prezbiterium z przylegającą do niego zakrystią. Dach siodłowy z siedmioma baniastymi wieżyczkami ze ślepymi latarniami. Frontowa wieża nakryta jest baniastym hełmem z latarnią otoczoną z dwóch stron dwoma mniejszymi przybudówkami zakończonymi podobnie jak wieża główna. Całość kryta blachą. Z wyposażenia cerkiewnego zachowała się polichromia, górna strefa ikonostasu oraz cztery drewniane ołtarze boczne z XIX wieku. Po II wojnie światowej pełniła rolę kościoła rzymskokatolickiego do roku 1997. Wtedy ponownie została przejęta przez cerkiew greckokatolicką.