W roku 1928 większość rodzin we Florynce (200 z 230) przeszło na prawosławie. W tym samym roku rozpoczęto budowę cerkwi prawosławnej. Grunt pod budowę (ok. 0,5 ha) ofiarowali: Fecio Szlachtycz i Andryj Zwoliński.

Był to obiekt drewniany posadowiono przy dróżce – poprzecznicy, łączącej starą wiejską drogę z nową, tuż przy strumyku o nazwie Żurawiec. Cerkiew wybudowano ze składek parafialnych, bez zaciągania kredytów. Budulec pochodził z lasów chłopskich. Cerkiew miała wymiary 16 x 9 m a dzwonnica 5 x 5 m. Dachy pokryte były gontem a kopuła nad dzwonnicą była kryta blachą. Ze względu na potrzebę szybkiego zakończenia prac (w związku z brakiem pozwolenia na budowę), wykonano tylko jedną banię wieńczącą dzwonnicę. Budowę zakończono w 1929 r. i w tym też roku ubezpieczono, w obawie przed spaleniem, na kwotę 23.600 zł. Obok cerkwi postawiono pamiątkowy drewniany krzyż, a plac cerkiewny ogrodzono drewnianym płotem.

13 czerwca 1931 r. podczas pierwszego pobytu na Łemkowszczyźnie bp. ostrogskiego Szymona dokonano konsekracji świątyni. W relacji z tego wydarzenia znalazł się następujący opis cerkwi: Cerkiew w Florynce zbudowana z drewna, kryta gontem, dzwonnica blachą. Wewnątrz ikonostas, chór, kryłosy. Cerkiewne utensylia zabezpieczone, ryznycia w porządku. Wiele ikon i chorągwi wykonanych w pracowni Palija Nejlo (z Przemyśla). 

W 1934 r. rozpoczęto budowę plebanii, którą zakończono w 1935 r. W 1936 r. dobudowano budynek gospodarczy o wym. 10 x 6 m. Cały teren ogrodzono drewnianym parkanem. W 1938 r. zakupiono 3 dzwony do cerkwi prawosławnej. Największy z nich o wadze ok. 100 kg został zabrany w 1947 r. do dawnej cerkwi gr.-kat (obecnie kościół rz.-kat).

Oprac. na podstawie: Ks. Roman Dubec, Z dziejów parafii prawosławnych na Łemkowszczyźnie w okresie międzywojennym, wyd. Diecezjalny Ośrodek Kultury Prawosławnej „Elpis”, Gorlice 2011