Poprzednia cerkiew pochodziła z roku 1812r i nosiła wezwanie Ducha Świętego. Źródła wspominają też o wcześniejszych świątyniach: z roku 1761 i 1696.

Cerkiew była usytuowana na środku wsi. Nawa była zbudowana na rzucie kwadratu, babiniec przed nią podłużny, prostokątny. Dach babińca dwuspadowy. Z frontu ganek z trójkątnym szczytem (zniszczony w latach 50. XX w.). Nawa przykryta ośmiopołaciową kopułą na tamburze z pendentywami. Kopuła zwieńczona dużą latarnią z cebulastym hełmem. Nad prezbiterium dach trójpołaciowy. Od północy dobudowano zakrystię. Ściany obiegało zadaszenie, nad nim ściany oszalowane. Zręby wszystkich części na jednej wysokości. Wszystkie dachy i kopuła kryte blachą.

Od 1945r. do lat 60-tych XX wieku cerkiew była użytkowana jako magazyn PGR. Potem opuszczona i pozostawiona w ruinie. Świątynię rozebrano ostatecznie w 1985r. Jeszcze w latach 1963r. były w niej obrazy: MB z Dzieciątkiem i Chrystusa na krzyżu.

Przy cerkwi istniał cmentarz grzebalny, przeniesiony przypuszczalnie z końcem XIX wieku poza obręb wsi. Po rozebraniu cerkwi teren - wraz z cmentarzem - został samowolnie zniwelowany przez Stację Hodowli Roślin w 1987. Cześć wyposażenia cerkwi znajduje się w kościele pw. Jana Nepomucena w Kościaszynie: trzy ołtarze o charakterze ludowym z XIX wieku z obrazami Chrystusa Milatyńskiego i św. Mikołaja z 1861r. oraz feretron z obrazami Trójcy Świętej i Wniebowzięcia MB z 1861r.

Murowana dzwonnica przy cerkwi w Kościaszynie została wzniesiona w 10 lat po budowie świątyni, w 1936r. W pobliżu dzwonnicy żeliwny krzyż na

źródła:
D. Kawałko. Cmentarze województwa zamojskiego. s. 36.
Jan Górak. Dawne cerkwie drewniane w województwie zamojskiem. s. 28.