Powstanie wsi datuje się na XIV w. Pierwotnie była własnością królewską potem weszła w skład tzw. klucza sośnickiego. W 1857 r. w Grabowcu mieszkało 266 osób, ok. 1880 r. było 55 domów. Parafia greckokatolicka należała do parafii Barycz, ludność wyznania rzymsko-katolickiego do parafii w Michałówce. W 1846 r. powstała tu niewielka, drewniana cerkiew p.w. św. Mikołaja. Spłonęła podczas walk o San w czasie pierwszej wojny światowej, w 1915 r. Nową wybudowano w 1916 r. Po wysiedleniu ludności po II wojnie światowej cerkiew była nieużytkowana, od 1948 r. służyła jako magazyn, w 1957 r. ponownie zaczęła pełnić funkcje sakralne jako kościół rzymsko-katolicki p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa, najpierw jako kościół dojazdowy parafii w Michałówce, od 1985 r. filia parafii w Nienowicach. Po 1968 r. wykonano w nim szereg remontów. Od czasu wybudowania obok cerkwi nowego kościoła filalnego stoi pusta. Obok cerkwi drewniana dzwonnica z pocz. XX w. i cmentarz grzebalny. Na cmentarzu zachowane kilkanaście nagrobków kamiennych, w tym kilka z warsztatów bruśnieńskich.