Drewniana cerkiew pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego, została wybudowana w 1864 r. Restaurowana w 1903, 1927 i po 1947 r. Cerkiew ma trójdzielną budowę, a nakrywa ją kopuła. Obok cerkwi stoi dzwonnica z przedsionkiem, najprawdopodobniej z XVIII wieku. W jej wnętrzu umieszczono usunięty z cerkwi ołtarz.
Przed cerkwią znajduje się drewniany krzyż z 1938 r.
Obecnie cerkiew nie jest użytkowana.
Cerkiew obecny wygląd otrzymała po przebudowie w latach 1899-1901 ( wg Tomasz Róg, Przewodnik po gminie Cieszanów i rejonie żółkiewskim). Wzniesiono nowy babiniec, znacznie większą nawę i dwa boczne ramiona. Z pierwotnego planu świątyni trójdzielnej, cerkiew przekształcono na plan krzyża. Ze starej cerkwi (1635) pozostało prezbiterium zwieńczone kopułą oraz zakrystia i skarbczyk.
Prezbiterium swój obecny kształt otrzymało po uszkodzeniach z I wojny światowej, podobnie rozbudowano babiniec.
Po roku 1947 cerkiew zaadaptowano na kościół rzymskokatolicki, dzięki czemu świątynia nie zniszczała. Remontowano ją w latach 1966 i 1988. Wymieniono wówczas część podwalin i legarów, wzmocniono zrąb babińca, pokryto ściany nowym szalunkiem i wymieniono blachę na dachach. Od czasu budowy nowego kościoła (1993) cerkiew stała się składem kościelnym.
Nawa cerkwi zbudowana jest na planie kwadratu. Przedłużona jest po bokach o ramiona trójbocznie zamknięte. Prezbiterium nieco węższe i dłuższe także zamknieto trójbocznie. Do prezbiterium dobudowano skarbczyk i zakrystię. Babiniec wzniesiony jest na planie prostokąta o szerokości równej nawie, również zamknięty trójbocznie.
Nawę przykrywa ośmioboczna kopuła zrębowa, umieszczona na wysokim tamburze, z latarnia w formie wieżyczki z cebulastym hełmem i kutym krzyżem z XVIII wieku. Prezbiterium i babiniec kryte dachem dwuspadowym. Ramiona boczne nawy pokrywają dachy wielopołaciowe. Całość zadaszenia wykonana jest z blach.
Z dawnego wyposażenia cerkwi zachowały się obrazy: "Podwyższenie krzyża" - XIX wiek; "Matka Boska Nieustającej Pomocy" - 1905 r.; "Trójca święta" - 1905r i tabernakulum z XVIII, a także fragment ikonostasu z II połowy XVIII wieku. część z tych przedmiotów znajduje się w Muzeum w Łańcucie.
Dzwonnica znajdująca się obok cerkwi pochodzi z 1928 roku. Krzyż misyjny upamiętnia misje z 1968 i 1980r.