Cerkiew łemkowska, typ północno-zachodni, wariant młodszy. Remontowana w 1881. W 1938 całość wnętrza odnowiono na jubileusz chrztu Rusi.

Drewniana, konstrukcji zrębowej, nieorientowana - prezbiterium skierowane ku północy. Trójdzielna: prezbiterium kwadratowe z zakrystią od północy, nawa szersza i babiniec. Wieża konstrukcji słupowej, z izbicą, o pochyłych ścianach obejmuje słupami babiniec. Nad nawą i prezbiterium dachy namiotowe przechodzące w dwuspadowe, zwieńczone baniastymi hełmami z pseudolatariami, makowiczkami i żelaznymi krzyżami. Nad wieżą dach namiotowy z analogicznym zwieńczeniem. Wszystkie dachy kryte blachą. Izbica wieży malowana w brązowo-błękitne wzory. Ściany pokryte gontem. Podmurówka osłonięta gontowym daszkiem.

Wnętrze nakryte stropami płaskimi i ozdobione polichromią figuralna z 1940 r. Na stropie Sąd Ostateczny, na ścianach św. Michał Archanioł zabijający diabła i św. Jerzy zabijający smoka. Chór muzyczny barokowy z wybrzuszoną częścią środkową. Ludowy krucyfiks z pocz. XIX w.

Ikonostas z końca XIX w. z którego wyjęto carskie i diakońskie wrota oraz znajdujące się miedzy nimi dwie ikony namiestne. Na ścianie wschodniej prezbiterium XIX w. ołtarz w tradycji barokowej, w którym starszą ikonę przykryto nowym wizerunkiem Serca Pana Jezusa, po bokach dawne ikony namiestne: Chrystus Nauczający i Matka Boża z Dzieciątkiem.

Od 1947 użytkowana jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej Matki Bożej Anielskiej w Nowej Wsi. Msze św. w niedziele i święta o godz. 9:00. Obiekt wpisany na listę zabytków w 1964 r. Na niewielkim cmentarzu obok świątyni zachowało się kilka starych łemkowskich nagrobków.