Cerkiew drewniana, orientowana, trójdzielna. Wieża 3-kondygnacyjna, o konstrukcji zrębowej w części dolnej i szkieletowej w górnej. Nawa na planie kwadratu, oszalowana. Prezbiterium wieloboczne, częściowo oszalowane, w tylnej części obite blachą. Dachy kalenicowe, blaszane. Wewnątrz mieści się ikonostas o schodkowym układzie ikon, przywieziony z Sambora w 1912. Sufit i ściany pokrywają polichromie. Obok świątyni znajduje się cmentarz z kwaterą żołnierzy poległych w czasie I wojny światowej. Cerkiew św. Bazylego Wielkiego zbudowano w latach 1903-1905 jako świątynię greckokatolicką. Po wysiedleniu ludności łemkowskiej w ramach Akcji „Wisła” (1947), w obiekcie sporadycznie celebrowano msze rzymskokatolickie dla przybyłych osadników. Od 1957 (kiedy część Łemków powróciła) w cerkwi zaczęto również odprawiać nabożeństwa według obrządku bizantyjsko-ukraińskiego, co trwało do czasu aresztowania przez władze państwowe księdza greckokatolickiego (1961). Od tej pory wierni z Koniecznej pozostawali pod opieką duchownych prawosławnych z Bartnego. W dniu 29 lipca 1969 cerkiew została przekazana do użytkowania Polskiemu Autokefalicznemu Kościołowi Prawosławnemu jako świątynia filialna utworzonej w 1967 parafii w Zdyni. Od tego czasu cerkiew kilkakrotnie remontowano (po 1969, w latach 1996-1999, po 2004).